آیا ممکن است اثر انگشت ما منحصر بفرد نباشد؟

اثر انگشت یک مدرک بسیار مهم برای افراد محسوب میشود بطوریکه در بیشتر صحنه های جرم، پلیس میتواند از طریق آن اطلاعات فراوانی را بدست آورد، بر اساس آزمایشاتی که در سال 1901 در پزشکی قانونی اسکاتلندیارد انگلستان انجام شد توانستند از مدرک اثر انگشت برای به دام انداختن مجرمان استفاده کنند و با توجه به منحصر به فرد بودن اثر انگشت هر نفر میتوان صاحب آن را به وسیله ی داده ­های درون پایگاه کامپیوتر به شکل احتمالی تشخیص داد که باید گفت مطرح کننده این مطلب سیلور من اولین کسی است که توانست تشخیص اثر انگشت را به پلیس متروپولیتن معرفی نماید اکنون ادعا کرده که خطاهای انسانی و چاپ ناکامل اثرانگشت همیشه هم قابل اعتماد نمیباشد زیرا تفاوت این اثر به ژنتیک ما بر میگردد.

بر اساس گفته های سیلورمن هنوز هیچ کس نتوانسته است اثبات کند گه اثر انگشت یک مدرک شخصی و منحصر به فرد میباشد و به عبارتی احتمال دارد که اعضای یک خانواده در اثر انگشتشان هیچ عنصر مشترکی نداشته باشند، تشخیص اثر انگشت با مشکلاتی همراه است که از جمله آنها میتوان به افراد مسن اشاره کرد که به علّت بالابودن سن و حالت ارتجاعی شدن پوستشان نمیتوان به خوبی مراحل اسکن را انجام داد یا افرادی که به خاطر انجام برخی از کارها نوک انگشتشان صاف شده اند این دانشمند(سیلورمن) میگوید هیچ دو اثر انگشتی را نمیتوان ثابت کرد که یکسان هستند و بیشتر مردم هم بر این باورند.

اثر انگشتی که از یک انگشت به طور پشت سر هم گرفته میشود احتمال دارد یکی نباشد و برای اینکه بفهمیم اثر انگشت یک متهم با آنچه که در صحنه جرم کشف شده یکی هستند یا خیر باید برای اثباتش از یک کارشناس کمک گرفت زیرا گاهی اوقات خلاف این موضوع هم بوده است که به این ترتیب افراد بی گناه متهّم شناخته شده اند که میتوان مواردی از آن را نام برد مانند: براندون میفیلد که در سال 2004 به اشتباه به وسیله کارشناسان پلیس فدرال آمریکا به بمب گذاری در قطار مادرید متهّم شد، یا به شرلی مک کی؛ یک افسر پلیس اسکاتلندی به اشتباه اتهام زده شد که در صحنه قتلی در سال ۱۹۹۷ حضور داشته است زیرا اثر انگشتی که تشخیص داده بودند با اثر انگشتِ نزدیک جسد مطابقت داشت که این دو مورد میتواند به راحتی خطاهای انسان را در رابطه با شناسایی اثر انگشت را بیان کند.

برای اولین بار شخصی بنام دکتر هنری فاولدز؛ جراح اسکاتلندی مقاله ای را در سال 1880 در مجله نیچر منتشر کرد و ایده ی جالبی را به پلیس ارائه کرد که متاسفانه با بی توجّهی این سازمان رو به رو شد به همین خاطر فاولدز با تلاش فراوان توانست خود را به چارلز داروین نزدیک کند و به این ترتیب این ایده با گالتون پسر عموی داروین در میان گذاشته شد که وی توانست کتابی را در علم پزشکی قانونی در زمینه اثر انگشت منتشر کند و بیان کرد که یافتن دو فرد که اثر انگشت یکسان دارند حدود یک در64 میلیون نفر میباشد، در همین راستا دفتری مرتبط با اثر انگشت و موضاعات شبیه به این در سال 1901 در اسکاتلندیارد انگلیس پایگذاری شد.