آیا رینگ‌های بزرگ‌تر سواری خودرو را خشک‌تر می‌کنند؟

در سال‌های اخیر صحبت‌های زیادی مطرح شد که سایز رینگ‌های خودرو تأثیر مستقیمی روی کیفیت سواری دارد، بطوریکه هرچه رینگ ها بزرگتر باشند، تاثیر منفی بیشتری روی خودرو می­گذارند، اما باید گفت امروزه سایز رینگ‌ها در خودروها همچنان افزایش پیدا کرده و بازار نیز به همان نسبت به رینگ و لاستیک‌های بزرگ‌تر علاقه نشان داده است، بنابراین افزایش تمایل بازار به خودروهای شاسی‌بلند هم در این مسئله دخیل بوده، زیرا این خودروها دارای رینگ و لاستیک‌های بزرگ‌تری در مقایسه با خودروهای سدان یا هاچ بک هستند.

برای پی بردن به این موضوع آنلاک آیدی 24 دو خودرو هاچ بک کوچک یعنی مینی کوپر و کراس‌اور متوسط به نام دی اس ۷ کراس بک را مورد بررسی قرار داده است، دی اس ۷ کراس بک دارای سایز رینگ و لاستیک بزرگی می­باشد که این روزها در بیشتر شاسی بلندها استفاده می‌شود، رینگ‌های ۲۰ اینچی این خودرو، تایرهای دیواره کوتاه کنتیننتال با ابعاد 235/45 را روی خود جای داده‌اند، در سمت مقابل سایز رینگ و لاستیک مینی این روزها طرفدار چندانی ندارد، زیرا شباهت بیشتری با خودروهای ده سال پیش دارد، مینی کوپر از رینگ‌های ۱۵ اینچی استفاده می‌کند که روی آن‌ها تایرهای میشلن با ابعاد 175/65 سوار شده‌اند.

​

مقایسه‌ی مستقیم این دو خودرو کار چندان صحیحی نیست چون یکی از آن‌ها یک هاچ بک اسپرت بوده و دیگری یک کراس‌اورلوکس  که سازنده روی راحتی آن تأکید دارد، امّا نتیجه‌ی مقایسه‌ی دو خودرو کاملاً متفاوت می­باشد، با تست رانندگی درون شهری و خارج شهری روی این دو اتومبیل، مشخص شد که مینی ضمن ارائه‌ی سواری مناسب و راحت، قابلیت کنترل خوبی هم داشته و در جذب ضربات ناشی از دست اندازهای مسیر خوب عمل می‌کند، همچنین  راننده میتواند اطّلاعات دقیق از سطح جاده را نیز در این خودرو دریافت کند، برخی نقش رینگ و لاستیک مینی در جذب ضربات را زیر سؤال برده­اند و این قابلیت را به سیستم تعلیق خودرو نسبت داده­اند، اما باید گفت، زمانی‌که سازنده رینگ و لاستیک بزرگ‌تر روی مینی نصب کرده، شاهد کاهش شدید توانایی این خودرو در جذب ضربات جاده بوده است.

​

در مقابل دی اس ۷ کراس بک در حرکت عادی یا رد شدن از روی سرعت گیرها نرمی خوبی از خود نشان داد ولی وقتی به دست اندازهای شدید (که در جاده‌های انگلستان کم نیستند) می­رسید، دیگر سیستم تعلیق نمی­توانست ضربات را به خوبی جذب کند، دی اس ۷ کراس بک در مواجه با دست اندازهای اطراف شهر عملکرد خوبی از خود نشان نداد و سیستم تعلیق آن هم  در جذب ناهمواری‌ها بسیار ضعیف عمل کرد، به‌گفته‌ی اتوکار، ضربات وارده به شاسی این خودرو به‌خوبی حس می‌شدند و وضعیت در این کراس‌اور به گونه‌ای بود که خودرو در دست اندازهای پیچ به راحتی کنترل خودش را از دست میداد، این حالت وقتی اتوکار رینگ‌های دی اس ۷ را با انواع ۱۹ اینچی تعویض کرده، وضعیت تا حدی بهبود یافته است.

​

دیوید پوک؛ مدیر سابق بخش دینامیک خودرو؛ در گروه جگوار لندروور؛ و در شرکت تازه تاسیس شخصی خود با نام VEDynamics گفت: یکی از اصلی ترین دلیل این نتایج، وزن بخش هایی از خودرو قبل از سیستم تعلیق یعنی رینگ و لاستیک می­باشد.

برای مثال یک رینگ ۲۲ اینچی که لاستیک هم روی آن سوار است، می‌تواند تا ۴۰ کیلوگرم وزن داشته باشد؛ یعنی هنگام افتادن در دست اندازها، انگار به جسمی ۴۰ کیلوگرمی برخورد می­کند، بدین ترتیب می­توانید میزان ضربه و انرژی که به خودرو وارد می‌شود را بهتر تصوّر کنید و در مقابل چنین ضرباتی آنها را بهتر کنترل نمایید.

​

گفته‌های پوک سبب شد تا تیم آزمایش کننده تصمیم به محاسبه‌ی وزن غیر تعلیق شده در خودروهای مورد بررسی بگیرند، برای این کار از یک ترازوی خانگی استفاده کردند، بدین ترتیب وزن رینگ و لاستیک در مینی 14 کیلوگرم و در دی اس ۷ کراس بک 26 کیلوگرم بود، با توّجه به وزن 235 کیلوگرمی دی اس میتوان گفت خودروهایی که وزن بیشتری دارند سیستم تعلیق آنها هنگام جذب ضربات به شکل سخت تری عمل می­کند.

دیوید پوک تنها سایز رینگ را در این مسئله مؤثر نمی‌داند، به‌گفته‌ی او عوامل مختلفی در کیفیت سواری خودرو دخیل هستند، اینطور نیست که فقط یک عامل مثل رینگ تأثیر گذار باشد، تایر نیز با نقش جاذب و فنر در درون خود یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار است، بنابراین کیفیت سواری خودرو به نوع تایر و اینکه فشار وارده از بیرون و فشار باد داخل تایر چقدر باشد بستگی زیادی دارد و همیشه تایر بزرگ با دیواره‌ی کوتاه به‌معنای داشتن سواری بد نیست.

​

خودروهایی که از ابتدا برای استفاده‌ از رینگ‌های بزرگ طراحی می‌شوند باید سیستم تعلیق پیچیده‌تری هم داشته باشند تا بتوانند وزن و فشارهای وارده‌ی بیشتری را تحمل کنند، سیستم تعلیق نیز می‌تواند در بهبود کیفیت سواری نقش بازی کند، جدای از کیفیت سواری، رینگ‌های بزرگ‌تر و سنگین‌تر به‌معنای مصرف سوخت و آلایندگی بیشتر نیز هستند، همچنین هزینه‌ی تعویض تایرهای بزرگ‌تر نیز به طرز قابل توجهی بیشتر است، در یک وب‌سایت قیمت تایر، می‌توان مشاهده کرد که تایرهای دی اس با قیمتی بیش از ۲۰۰ پوند و تایرهای مینی کوپر با سایز ۱۸ اینچی قیمتی۱۲۸ پوندی دارند، قیمت تایرهای مینی از ۶۸ پوند شروع می‌شود.

در نهایت باید به ترک خوردن بیشتر در رینگ‌های بزرگ‌تر نیز اشاره کرد که در شاسی بلندها بیشتر دیده می­شود، امّا آیا داشتن رینگ و تایر بزرگ ارزشش را دارد؟ در جواب باید گفت برای برخی که به ظاهر مدرن خودروی خود اهمیت می‌دهند بله ، همچنین تایرهای دیواره کوتاه پایداری بهتری سر پیج‌ها دارند، با این حال کسانی هم هستند که دوست دارند از رینگ و تارهای کوچک برای خودرو خود استفاده کنند.

​

 برخی خودروسازان توانسته‌اند در عین استفاده از رینگ و لاستیک‌های بزرگ همچنان کیفیت سواری خودروهای خود را در سطح خوبی نگه دارند، از جمله آنها میتوان به: فولکس واگن گلف، پورشه ماکان و جگوار F تایپ اشاره کرد، امّا چیزی که در بین همه‌ی این خودروها مشترک است، سیستم  تعلیق‌هایی بسیار پیچیده و کارآمد با عملکری فوق العاده می­باشد.

 پورشه در آستانه‌‌ی معرّفی نسخه‌ی توربو از ماکان فعلی است، نسخه‌های پیش از فیس‌لیفت ماکان به‌صورت آپشن به سیستم تعلیق پیشرفته‌ی بادی مجهز بودند امّا این سیستم به‌صورت استاندارد در این خودرو موجود نبود، از طرفی سواری نسخه‌های فاقد سیستم تعلیق بادی خیلی تعریفی نداشت ولی در نسخه‌های مجهز به این سیستم سواری و دینامیک رانندگی بالایی مشاهده می‌شود. در مورد فولکس واگن گلف باید عملکرد تعلیق آن را فوق‌العاده توصیف کرد به‌خصوص اگر نسخه‌های مجهز به کمک فنر فعّال را خریده باشید.